Een Française in Brussel: “Ik heb het stoofvlees ontdekt, en Magritte!”

Vooral met nieuwe regels die van kracht
zijn. Enkele weken vrijheid… en dan is de lockdown terug. Maar ik zit tenminste
niet helemaal alleen in een klein appartement, wat me echt geruststelt.

In de hoogte ontworpen huizen zijn een
goede manier om je geweten te sussen als je overdag gaat snacken: de eindeloze reeks
trappen die ik elke dag moet trotseren, compenseren het eten. Tot nu toe ben ik
één keer van de trap gevallen en daaraan een blauwe plek overgehouden die ik al
meer dan een week meedraag. Maar buiten de ademnood van de klim naar mijn kamer
is het huis geweldig.

Ik begin al door mijn inspiratie voor
mijn maaltijden heen te raken. Maar gelukkig kan ik profiteren van de
creativiteit van mijn huisgenoten die medelijden moeten hebben met mijn daglijkse
pasta pesto. Afgelopen zaterdag probeerde ik een Belgische specialiteit, stoofvlees.
Heerlijk, ik weersta de drang om een tweede portie te bestellen. Ik moet de
beste frieten in Brussel nog proberen, ik heb gehoord van frietkoten die een
bezoek waard zijn!

Ondanks alles slaagde ik erin het Magritte-museum te bezoeken. Het interieur
van het museum is prachtig en je kunt er verschillende werken van de beroemde
schilder ontdekken. Tekeningen, gouaches, advertenties… de collectie is enorm
en zeker een bezoekje waard. Niet ver van het museum is er de enorme
onafhankelijke boekhandel Filigranes. Ik ging erheen met een boek in gedachten,
maar gezien de omvang van de winkel verliep mijn bezoek natuurlijk niet zoals
gepland…