280 wrakken in het Belgische deel van de Noordzee!

Een wet die vorig jaar is ingegaan geeft elk wrak van meer dan 100 jaar oud het statuut van beschermd cultureel erfgoed, zoals opgenomen in een conventie van UNESCO. Die wet moet de handel van onderzees erfgoed, dat al enkele jaren aan het stijgen is door nieuwe technieken die de zeebodem beter bereikbaar maken, een halt toeroepen. Het wil ook wrakken beschermen tegen vernietiging of egalisatie om zeetransport te vergemakkelijken.

Historisch en… ecologisch belang!

De wrakken zijn natuurlijk belangrijk vanuit historisch oogpunt: ze vormen een illustratie van de cultuur en de technologie van de tijd. Bovendien zijn die wrakken ook de doodskist van mariniers die erin gevangen gebleven zijn. Op ecologisch vlak, tot slot, vormen ze een haven voor zeedieren en vissoorten, zoals kabeljauw.

18 ultrabeschermde wrakken!

Van die wrakken zijn er 18 die bijkomende bescherming zullen krijgen. Het zal verboden zijn te vissen, baggeren of het anker uit te gooien binnen een straal van 150 meter rondom hun rustpunt. Tussen die 18 wrakken vinden we de Franse torpedoboot T 319 die in 1915 voor Nieuwpoort door een mijn ontploft is, de HMS Griper, een Engelse zeilboot die in 1807 door een storm verrast werd, de Duitse patrouilleboot Senator Sthamer, slachtoffer van een mijn in 1918, en de Duitse onderzee-torpedoboot UB III, ook het slachtoffer van een mijn tijdens de Eerste Wereldoorlog en waarvan de exacte identiteit onbekend blijft.