Rome, 4 september 476. In de eens bruisende straten van de keizerlijke hoofdstad heerst nu een zware stilte, de getuige van het einde van een tijdperk en het begin van een nieuw tijdperk.
© David Kohler
Het West-Romeinse Rijk, ooit uitgestrekt en machtig, is nu gereduceerd tot de schaduw van zijn vroegere glorie. Barbareninvasies, interne conflicten en economische achteruitgang hebben de fundamenten van het rijk aangetast.
Romulus Augustulus, de laatste Romeinse keizer, een jongen met weinig werkelijke macht, wordt afgezet door Odoaker, een barbaarse leider. Deze actie symboliseert niet alleen het einde van Romulus’ heerschappij, maar ook het einde van het West-Romeinse Rijk.
Opkomst van een nieuwe macht
Odoaker, die de titel van keizer weigert, roept zichzelf uit tot Koning van Italië, wat het begin markeert van het post-Romeinse tijdperk in het Westen. Die machtsverschuiving betekent een ingrijpende verandering in de politieke en sociale structuur van Europa.
© Cristina Gottardi
Rome, een stille getuige
De stad Rome, het centrum van de oude wereld, is nu getuige van monumentale verandering. Het instorten van het West-Romeinse Rijk laat een machtsvacuüm achter en effent het pad voor het tijdperk van barbaarse koninkrijken en uiteindelijk de Middeleeuwen.
Een erfenis die voortduurt
Hoewel het rijk ten onder ging, blijft de erfenis van Rome de moderne wereld vormgeven. De ideeën, cultuur, kunst, wetgeving en de Latijnse taal van Rome blijven de hedendaagse samenleving beïnvloeden.
4 september 476 zal geëtst blijven als de dag waarop een van de grootste rijken in de geschiedenis ten val kwam, en het begin markeerde van een nieuw tijdperk in de geschiedenis van Europa en de wereld.