Een dag in New York: De opening van het Vrijheidsbeeld in 1886

Het ontwerp en de bouw van het beeld

Voor de inhuldiging was het idee van een groot standbeeld bedacht door Édouard René de Laboulaye, een Franse denker, en vormgegeven door de beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi. Het beeld werd in Parijs gebouwd, daarna gedemonteerd en in onderdelen naar Bedloe’s Island bij de haven van New York vervoerd, waar het werd heropgebouwd op een sokkel ontworpen door de Amerikaanse architect Richard Morris Hunt.

Een indrukwekkende inhuldiging

De inhuldiging werd gekenmerkt door een enorme parade in aanwezigheid van president Grover Cleveland, die een symbolische toespraak hield. Het Vrijheidsbeeld, met zijn fakkel hoog in de lucht geheven, werd onmiddellijk een baken van hoop voor immigranten, als teken dat zij Amerika hadden bereikt, het land van mogelijkheden. Meer dan een eenvoudig standbeeld belichaamde het de belofte van vrijheid en gelijkheid, waarden waarop de Verenigde Staten zijn gegrondvest.

Een strategische locatie

De keuze voor Bedloe’s Island was zeer symbolisch. Gelegen bij de ingang van de haven, was het het eerste punt dat zichtbaar was voor schepen die New York binnenkwamen, wat het idee opriep van een toegangspoort naar een nieuwe wereld. Het voetstuk werd gefinancierd door openbare giften, wat de betrokkenheid van het Amerikaanse volk bij dit project toonde, en de samenwerking tussen Frankrijk en de Verenigde Staten illustreerde.

Een technisch hoogstandje

Het Vrijheidsbeeld werd al snel een middelpunt van aandacht en trok miljoenen bezoekers aan die dit technisch hoogstandje wilden bewonderen. Het werd gebouwd met een innovatieve interne structuur, ontworpen door Gustave Eiffel, waardoor het bestand was tegen de sterke oceaanwinden. Zowel artistiek als technisch was het beeld een symbool van de menselijke capaciteiten op hun best.

Vandaag de dag is het Vrijheidsbeeld een iconisch monument van New York en staat het op de werelderfgoedlijst van UNESCO.