Florence in de Tarn: “Ik klom tot aan het middeleeuwse arendsnest.”

Tijdens onze tocht door het Franse departement Tarn konden we onmogelijk het dorp Penne (op een uurtje van Albi) overslaan! Wanneer je de weg volgt richting het dorp, beleef je heel wat emoties. En meteen wordt duidelijk waar het dorp zijn bijnaam vandaan heeft: “het arendsnest”. Geen wonder: de ruïnes van de middeleeuwse burcht, helemaal daarboven, torenen uit boven hun rotsplateau en de silhouetten van het dorp en het kasteel tekenen zich af tegen de grijze lucht. Een prachtig zicht!

In de steegjes, een decor als een postkaart

Vanaf de ingang van het dorp leiden kronkelende, geplaveide steegjes je omhoog richting de huizen van oude stenen en richting de ‘Église Sainte Catherine’. Ik had een zwak voor deze kerk, die zoveel zachtheid uitstraalt. Daarna wandel je door de brugpoort, die één geheel vormt met de kerk en mooi versierd is met een klok en een uurwerk. Verborgen trapjes, nissen met bloempotten, houten luiken omgeven door roestkleurige bladeren die tegen de muren omhoog klimmen, een fijn bewerkte kruis dat de vallei domineert, rozenstruiken en wilde klimop… waar je ook kijkt, overal duiken charmante taferelen op.

Een rondleiding in het hart van de Kathaarse geschiedenis

Voor het bezoek aan de burcht hadden we een afspraak met een gids. Zij vertelde ons het verhaal van deze symbolische plek van het Katharisme en de Albigenzische kruistocht. De gevechten, de oorlogen, daarna de ontmanteling van het kasteel en zijn verlatenheid gedurende meer dan een halve eeuw. Ze vertelde ook over de hoofse liefde: het verhaal van Adélaïs, de grote dame van Penne, en ridder Raymond, die met trots de kleuren van zijn geliefde droeg.

Ze had het ook over de figuren uit de streek die zich op allerlei manieren inzetten voor de redding van deze duizelingwekkende citadel, die de vallei van de Aveyron domineert. Bijzonder boeiend, en dus vloog de tijd voorbij. Een nieuwe museografische ruimte toont een 3D-reconstructie van het kasteel en onthult tal van middeleeuwse schatten en archeologische vondsten.

Hoogtevrees, wind en pracht

De dag dat we er waren, waaide het stevig en er viel ook wat motregen. Volgens mij maakte dat de ontdekking van de plek indrukwekkender, levendiger zelfs. Van daarboven duik je letterlijk neer in het woud van Grésigne, een groene omgeving voor dit pareltje op zijn rots. Een prachtig zicht: je voelt je klein tegenover zoveel grootsheid.

Bruniquel: een tweede ‘coup de cœur’

Omdat we toch vlakbij waren, besloten we naar Bruniquel te gaan, een stadje in de oude provincie Quercy en erkend als ‘Plus Beau Village de France’. Hier zit je dan wel in het departement Tarn-et-Garonne, maar dat hield ons niet tegen om verwonderd te raken door het middeleeuwse dorp en de twee kastelen die tegenover elkaar staan, het resultaat van een familievete uit de 15de eeuw!

Geschiedenis als filmdecor

Ik was helemaal onder de indruk van de renaissancegalerij van het ‘Vieux Château’: je kijkt neer op de Aveyron, 90 meter hoog, pal aan de kliffen. Ik had er de hele dag kunnen blijven, turend naar de lucht vanaf de balustrade, onder de arcades. En mijn hart sloeg even over toen ik hoorde dat Romy Schneider en Philippe Noiret hier ‘Le Vieux Fusil’ hebben gedraaid. De film staat nu bovenaan mijn lijst!

De ontdekkingen die ik deed in de Tarn, hebben iets in mij wakker gemaakt. Zin om er ook even tussenuit te zijn? Neem dan een kijkje op www.tourisme-tarn.com.